چگونه به استرالیا مهاجرت کنیم ؟
بخش دوم
قبل از اینکه دو نمونه از بهترین کلاس های ویزای استرالیا را به شما معرفی کنیم لازم است یک مطلب بسیار مهم و ضروری را به شما یادآور کنیم
هیچ راه غیر قانونی برای اخذ اقامت استرالیا وجود ندارد.
اگر برای دریافت اطلاعات به دفاتر مهاجرتی مراجعه کردید و به شما گفتند که میتوانند غیر قانونی شما را به هدف خود برسانند مطمئن باشید مسئله ای جز کلاهبرداری وجود ندارد. ادامه مطلب ...
چگونه به استرالیا مهاجرت کنیم ؟
بخش اول
استرالیا یکی از کشورهای توسعه یافته و پیشرفته با شرایط زندگی نسبتا ایده آل است و به همین منظور مقصد بسیاری از مهاجران در سراسر دنیاست.
اقتصاد، سطح رفاه و کیفیت زندگی، جاذبه های فراوان توریستی، خدمات درمانی و بیمه، فرهنگ و جامعه و موارد بسیار دیگری در استرالیا وجود دارد که برای مهاجران جذاب است و تمامی این موارد مسئله ای نیست که از طرف مسئولین و قانونگذارن استرالیا پوشیده باشد. ادامه مطلب ...
این ادعا که بومیان استرالیا باستانی ترین تمدن بر روی زمین هستند با شواهدی از مطالعه دی ان ای آنها بیشتر رنگ حقیقت پیدا می کند که این مطالعه نشان داد قدمت این بومیان استرالیا به بیش از ۵۰ هزار سال پیش باز می گردد.
دانشمندان موفق شدند با مطالعه دقیق سرنخ های بجا مانده در دی ان ای مردمان امروزی استرالیا و پاپوا گینه نو، رد پایی از سفر جالب و هیجان انگیز نیاکان این منطقه را بیابند. بررسی ها نشان می دهد نیاکان آنها احتمالا اولین انسان هایی بودند که موفق به عبور از یک اقیانوس شدند و همچنین شواهدی از روابط(احتمالا جنسی) آنها با یک گونه انسان تبار ناشناخته، یافتند.
پروفسور ایسک ویلرسلِو، نسل شناس فرگشتی و رهبر این پروژه در دانشگاه کپنهاگن گفت: «این داستان به مدت زیادی در دنیای علم ناشناخته بود. حالا ما می دانیم که خویشاوندان آنها اولین انسان های سیاره زمین بودند. نیاکان ما از ترس دنیای بیرون در جای خود ساکن بودند در حالی که اجداد استرالیایی ها مشغول سفر در آسیا و اقیانوس بودند.» یافته ها که در نشریه Nature منتشر شد، مربوط به یکی از چهار نیاکان اصلی انسان می باشد که به ما بینشی به چگونگی اولین مهاجرت انسان به خارج از قاره آفریقا، تقسیم شدن و پراکندگی آنها در زمین، می پردازد.
یافته های ویلرسلو که بر اساس بررسی هایی بر روی ۸۳ بومی استرالیایی و ۲۵ بومی اهل گینه نو صورت گرفته، نشان می دهد که این بومیان می توانند تا نیاکان اولیه خود را که حدود ۵۰ هزار سال پیش به آن سرزمین رفتند و تا ۴ هزار سال پیش در آنجا مانده بودند، ردیابی کنند. ویلرسلو اضافه کرد: «آنها احتمالا قدیمی ترین گروه انسان های متعلق به یک مکان ثابت هستند.»
در راه سفر به استرالیا، انسان های اولیه با گونه ای متفاوت از انسان تبارهای دیگری از جمله یک گونه ناشناخته از خویشاوندان انسان که ۴ درصد ژنوم بومیان استرالیایی ها را تشکیل می دهند، مواجه شدند. اخیرا دانشمندان کشف کردند که ارتباط جنسی در ما قبل تاریخ باعث شده که همۀ انسان ها بجز آفریقاییان حدود ۱ تا ۶ درصد ژن نئاندرتال ها را در ژنوم خود داشته باشند. ویلرسلو همچنین گفت که آخرین یافته ها (منظور همان بومیان استرالیا) با نئاندرتال ها و دیگر انسان تباران انقراض یافته که به عنوان وحشی خویان پیشانی کوتاه ماقبل تاریخی یاد می شوند، تفاوت چندانی با نیاکان ما نداشتند.
مطالعه ای دیگر نشان می دهد که نقطه عطف رفتارهای انسان مدرن که در حدود ۱۰۰ هزار سال قبل با استفاده از حکاکی های در غارها نشان داده شده است، به نظر نمی رسد عامل آن یک جهش ژنتیکی بوده باشد. سواپان مالک، نسل شناس دانشکده پزشکی هاروارد که مسئول ارشد طرح بررسی ژنوم ۱۴۲ قوم مختلف بشر بوده است گفت: «ژنوم شما حاوی اطلاعات تمام نیاکان شما است.»
همچنین این مطالعه نشان می دهد که قوم های خویسان (بوشمن) و امبوتی (پیگمه های آفریقای مرکزی) به نظر مقداری زودتر از انسان های اولیه جدا شدند که نشان دهنده این است که هیچ گونه تغییر زیستی درونی که محرک فرهنگ در انسان ها باشد وجود نداشته است. به گفته ویلرسلو هیچ مدرکی دال بر جهشی جادویی که ما را به انسان امروزی تبدیل کرد، وجود ندارد. ادامه مطلب ...
نام استرالیا از کلمه لاتین "استرالیس" به معنای "جنوبی" گرفته شده است و از اوایل قرن بیستم در بین عوام به نام اوز (OZ) معروف است. به ساکنان استرالیا اوسی (Aussie) می گویند.
نام استرالیا را اولین بار جستجوگری بنام متیو فلیندر به طور رسمی در سال 1804 به کار برد. وی به تبعیت از پشتیبان و حامی سفرهایش، سر جوزف بنکس، در دستنوشته ها و نقشه های سفرش به ترا استرالیس نام استرالیا را برای منطقه استرالیای کنونی به کار برد. حامی وی معتقد بود این نام در ذهن عوام آشناتر است. وی در دست نوشته هایش چنین می نویسد: "احتمال اینکه هیچ خشکی دیگری در فواصل جنوبی تر این عرض جغرافیایی یافت شود وجود ندارد. بنابراین نام ترا استرالیس را به علت موقعیت خاص جغرافیایی این سرزمین برای آن برگزیدم. این نام قدمت زیادی دارد و هیچ نام دیگری که مشابه آن باشد وجود ندارد. بنابراین هیچ جای اعتراضی برای نقض این نام و انتخاب نام دیگر باقی نمی ماند."
فلیندر در پانوشت چنین اضافه می کند: "اگر به خود اجازه میدادم که تغییری در نام اولیه این منطقه داشته باشم، نام استرالیا را انتخاب می کردم، چرا که این نام با گوش آشناتر است و نوعی هماهنگی با دیگر نامهای بزرگ مناطق دنیا دارد."
نخستین باری که نام استرالیا به طور رسمی استفاده شد در تلگرافی به لرد باترست در تاریخ 4 آوریل 1817 بود. در این تلگراف فرماندار مک کواری دریافت نقشه کاپیتان فلیندر از استرالیا را تایید کرد. در 12 دسامبر 1817 مک کواری به اداره مستعمراتی توصیه کرد که نام استرالیا رسماً مورد استفاده قرار گیرد. در سال 1824 نیروی دریایی رسماً با نام قاره استرالیا موافقت کرد. آغاز زندگی انسانی در استرالیا به طور تقریبی به 42000 تا 48000 سال قبل بازمی گردد. این آغاز احتمالاً به دنبال مهاجرت ساکنان جنوب شرقی آسیا از طریق خشکی های متصل کننده دو قاره در آن زمان و آب گذرهای باریک بوده است. این ساکنان اولیه احتمالاً اجداد استرالیایی های کنونی این کشور هستند. ساکنان بومی استرالیا، هنگام مهاجرت اروپاییان در قرن 18 میلادی بیشتر شکارچی و کشاورز بوده و دارای فرهنگ شفاهی پیچیده و ارزشهای روحانی بر مبنای احترام به سرزمین اجدادی و اعتقاد به آغاز خلق زمین بوده اند. اهالی جزیره تورس به ملانزی ها معروفند. سواحل شمالی و آبهای استرالیا به طور معمول مورد استفاده ماهی گیران مناطق جنوبی آسیا قرار می گرفته است.
اولین باری که قاره آسیا دیده شد و اولین باری که یک اروپایی پا روی خاک این قاره نهاد توسط دریانورد هلندی به نام ویلیام جانزون ثبت شده است. وی در اوایل سال 1606 ساحل کیپ یورک پنسیلوانیا را مشاهده کرد و در 26 فوریه در محل رودخانه پن فادر در نزدیکی شهر جدید ویپیا در کیپ یورک پا بر روی خاک استرالیا گذاشت. جانزون از کلیه خطوط ساحلی غرب و شمال استرالیا نقشه برداری کرد و نام آن را "هلند جدید" نهاد. این نام در طول قرن 17 بر روی این سرزمین باقی ماند ولی جانزون در این سرزمین اقامت نگزید. در سال 1688 و مجدداً 1699، ویلیام دامپی یر، که یک جستجوگر و دریانورد انگلستانی بود، به سواحل شمال غربی هلند جدید پا نهاد. در سال 1770 جیمز کوک انگلستانی به سواحل شرقی رفت و آنجا را ولز جنوبی نامید و مدعی شد که آنجا خاک بریتانیای کبیر است. دولت بریتانیا که یه دنبال از دست دادن مستعمراتش در آمریکا در سال 1780 به دنبال اشغال و ایجاد مستعمرات جدید بود، یک ناوگان کشتی به نام " ناوگان یکم" به فرماندهی کاپیتان آرتور فیلیپ به ولز جنوبی گسیل داشت تا در آنجا مستعمره ای جدید ایجاد نماید. کشتی های ناوگان یکم در مکان کنونی خلیج کوچک سیدنی در بندر جکسون لنگر انداخته و پرچم انگلستان را برافراشتند. این اتفاق در تاریخ 26 ژانویه 1788 رخ داد و این روز به روز رسمی استرالیا مبدل شد. البته این نام از تاریخ 7 فوریه 1788 رسماً اعلام گردید. اولین مهاجرتها به استرالیا منجر به تاسیس شهر سیدنی و آغاز کشاورزی، صنعت و تجارت و سپس آغاز کشف مناطق جدید جهت سکونت گردید.
یکی از مستعمرات بریتانیا در سرزمین ون دیمن که امروزه تاسمانی نامیده می شود در سال 1803 بنیان گذاری شده و سپس از 1825 به عنوان یک مستعمره مستقل جداگانه شناخته شد. در سال 1828 دولت انگلستان رسماً مدعی مالکیت بخش غربی استرالیای غربی (یعنی مستعمرات رودخانه سوان) شد. مستعمرات مستقل در سال 1836 از بخشهایی از ولز جنوبی جدید در جنوب استرالیا به ترتیب در 1951 از ویکتوریا و در 1859 از کوئینزلند جدا شدند. قلمرو شمالی در سال 1911 هنگام جدا شدن از استرالیای جنوبی یک " استان ازاد" بود. بدان معنا که هیچگاه به عنوان اردوگاه کاراجباری برای زندانیان استفاده نشد. ویکتوریا و استرالیای جنوبی نیز به صورت "آزاد" تاسیس شدند ولی بعدها مجوز رود زندانیان به آنها صادر شد. سرانجام با تشکیل کمپین هایی توسط ساکنان ولز جنوبی جدید، اعزام زندانیان به آنجا متوقف شد. آخرین کشتی حامل زندانیان به این منطقه درسال 1848 به این منطقه وارد شد.
جمعیت بومی منطقه تا پیش از ورود و اسکان اروپاییان حدود 750000 نفر تخمین زده شده است. این جمعیت طی 150 سال بعد از ورود اروپاییان به شدت رو به کاهش نهاد. علت این امر بیشتر وجود بیماریهای واگیردار بوده است. سیاست "یکسان سازی" دولت که با پیمان محافظت از ساکنان بومی استرالیا در سال 1869 آغاز شد منجر به جدا شدن فرزندان بسیاری از بومیان از خانواده ها و جامعه شان شد. این پیمان، که به آن پیمان نسلهای دزدیده شده نیز می گویند، یکی از عوامل کاهش تعداد بومیان استرالیا به شمار می آید. به دنبال رفراندوم 1967، دولت فدرال حق قانونی وضع قوانین را ضمن احترام به خواسته های بومیان بدست آورد. تا سال 1992 حرفی از مالکیت اجدادی یا نام بومی استرالیا به میان نیامد. در این سال دادگاه عالی کوئینزلند یکی از قوانین اصلی استرالیا مبنی بر ترانولیوس (به معنای "سرزمینی که به هیچ کس تعلق ندارد") بودن استرالیا پیش از اشغال اروپاییان را دگرگون کرد. ادامه مطلب ...